cofać

Polish

Etymology

From Middle High German zaufen.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡sɔ.fat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

cofać impf (perfective cofnąć or wycofać)

  1. to withdraw (to pull back)
  2. (computing) to undo

Conjugation
Conjugation of cofać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive cofać
present tense 1st cofam cofamy
2nd cofasz cofacie
3rd cofa cofają
past tense 1st cofałem cofałam cofaliśmy cofałyśmy
2nd cofałeś cofałaś cofaliście cofałyście
3rd cofał cofała cofało cofali cofały
future tense 1st będę cofał1 będę cofała1 będziemy cofali1 będziemy cofały1
2nd będziesz cofał1 będziesz cofała1 będziecie cofali1 będziecie cofały1
3rd będzie cofał1 będzie cofała1 będzie cofało1 będą cofali1 będą cofały1
conditional 1st cofałbym cofałabym cofalibyśmy cofałybyśmy
2nd cofałbyś cofałabyś cofalibyście cofałybyście
3rd cofałby cofałaby cofałoby cofaliby cofałyby
imperative 1st — cofajmy
2nd cofaj cofajcie
3rd niech cofa niech cofają
active adjectival participle cofający cofająca cofające cofający cofające
passive adjectival participle cofany cofana cofane cofani cofane
contemporary adverbial participle cofając
impersonal past cofano
verbal noun cofanie
1 or: będę cofać, będziesz cofać etc.

Further reading
  • cofać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.