coartatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of coartō.

Participle

coartātus m (feminine coartāta, neuter coartātum); first/second declension

  1. compressed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative coartātus coartāta coartātum coartātī coartātae coartāta
Genitive coartātī coartātae coartātī coartātōrum coartātārum coartātōrum
Dative coartātō coartātae coartātō coartātīs coartātīs coartātīs
Accusative coartātum coartātam coartātum coartātōs coartātās coartāta
Ablative coartātō coartātā coartātō coartātīs coartātīs coartātīs
Vocative coartāte coartāta coartātum coartātī coartātae coartāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.