coaequatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of coaequō

Participle

coaequātus m (feminine coaequāta, neuter coaequātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative coaequātus coaequāta coaequātum coaequātī coaequātae coaequāta
Genitive coaequātī coaequātae coaequātī coaequātōrum coaequātārum coaequātōrum
Dative coaequātō coaequātae coaequātō coaequātīs coaequātīs coaequātīs
Accusative coaequātum coaequātam coaequātum coaequātōs coaequātās coaequāta
Ablative coaequātō coaequātā coaequātō coaequātīs coaequātīs coaequātīs
Vocative coaequāte coaequāta coaequātum coaequātī coaequātae coaequāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.