clóchuir

Irish

Etymology

Verb

clóchuir (present analytic clóchuireann, future analytic clóchuirfidh, verbal noun clóchur, past participle clóchurtha)

to typeset

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	clóchuirim	clóchuireann tú; clóchuirir^†	clóchuireann sé, sí	clóchuirimid	clóchuireann sibh	clóchuireann siad; clóchuirid^†	a chlóchuireann; a chlóchuireas / a gclóchuireann; a gclóchuireas	clóchuirtear
	past	chlóchuir mé; chlóchuireas	chlóchuir tú; chlóchuiris	chlóchuir sé, sí	chlóchuireamar; chlóchuir muid	chlóchuir sibh; chlóchuireabhair	chlóchuir siad; chlóchuireadar	a chlóchuir / ar chlóchuir*	clóchuireadh
	past habitual	chlóchuirinn	chlóchuirteá	chlóchuireadh sé, sí	chlóchuirimis; chlóchuireadh muid	chlóchuireadh sibh	chlóchuiridís; chlóchuireadh siad	a chlóchuireadh / ar chlóchuireadh*	chlóchuirtí
	future	clóchuirfidh mé; clóchuirfead	clóchuirfidh tú; clóchuirfir^†	clóchuirfidh sé, sí	clóchuirfimid; clóchuirfidh muid	clóchuirfidh sibh	clóchuirfidh siad; clóchuirfid^†	a chlóchuirfidh; a chlóchuirfeas / a gclóchuirfidh; a gclóchuirfeas	clóchuirfear
conditional		chlóchuirfinn / gclóchuirfinn‡‡	chlóchuirfeá / gclóchuirfeá‡‡	chlóchuirfeadh sé, sí / gclóchuirfeadh sé, sí‡‡	chlóchuirfimis; chlóchuirfeadh muid / gclóchuirfimis‡‡; gclóchuirfeadh muid‡‡	chlóchuirfeadh sibh / gclóchuirfeadh sibh‡‡	chlóchuirfidís; chlóchuirfeadh siad / gclóchuirfidís‡‡; gclóchuirfeadh siad‡‡	a chlóchuirfeadh / ar chlóchuirfeadh*	chlóchuirfí / gclóchuirfí‡‡
subjunctive	present	go gclóchuire mé; go gclóchuiread^†	go gclóchuire tú; go gclóchuirir^†	go gclóchuire sé, sí	go gclóchuirimid; go gclóchuire muid	go gclóchuire sibh	go gclóchuire siad; go gclóchuirid^†	—	go gclóchuirtear
subjunctive	past	dá gclóchuirinn	dá gclóchuirteá	dá gclóchuireadh sé, sí	dá gclóchuirimis; dá gclóchuireadh muid	dá gclóchuireadh sibh	dá gclóchuiridís; dá gclóchuireadh siad	—	dá gclóchuirtí
imperative		clóchuirim	clóchuir	clóchuireadh sé, sí	clóchuirimis	clóchuirigí; clóchuiridh^†	clóchuiridís	—	clóchuirtear
verbal noun		clóchur
past participle		clóchurtha

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

clóchuir m

genitive singular of clóchur

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
clóchuir	chlóchuir	gclóchuir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.