clavatus

Latin

Etymology

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /klaːˈwaː.tus/, [kɫaːˈwaː.tʊs]

Adjective

clāvātus (feminine clāvāta, neuter clāvātum); first/second declension

  1. nailed
  2. having nails

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative clāvātus clāvāta clāvātum clāvātī clāvātae clāvāta
Genitive clāvātī clāvātae clāvātī clāvātōrum clāvātārum clāvātōrum
Dative clāvātō clāvātae clāvātō clāvātīs clāvātīs clāvātīs
Accusative clāvātum clāvātam clāvātum clāvātōs clāvātās clāvāta
Ablative clāvātō clāvātā clāvātō clāvātīs clāvātīs clāvātīs
Vocative clāvāte clāvāta clāvātum clāvātī clāvātae clāvāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.