circumspiciens

Latin

Etymology

Present participle of circumspiciō.

Participle

circumspiciēns m, f, n (genitive circumspicientis); third declension

  1. surveying, looking around

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumspiciēns circumspiciēns circumspicientēs circumspicientia
Genitive circumspicientis circumspicientis circumspicientium circumspicientium
Dative circumspicientī circumspicientī circumspicientibus circumspicientibus
Accusative circumspicientem circumspiciēns circumspicientēs circumspicientia
Ablative circumspicientī circumspicientī circumspicientibus circumspicientibus
Vocative circumspiciēns circumspiciēns circumspicientēs circumspicientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.