circumsepiens

Latin

Etymology

Present participle of circumsēpiō

Participle

circumsēpiēns m, f, n (genitive circumsēpientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumsēpiēns circumsēpiēns circumsēpientēs circumsēpientia
Genitive circumsēpientis circumsēpientis circumsēpientium circumsēpientium
Dative circumsēpientī circumsēpientī circumsēpientibus circumsēpientibus
Accusative circumsēpientem circumsēpiēns circumsēpientēs, circumsēpientīs circumsēpientia
Ablative circumsēpiente, circumsēpientī1 circumsēpiente, circumsēpientī1 circumsēpientibus circumsēpientibus
Vocative circumsēpiēns circumsēpiēns circumsēpientēs circumsēpientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.