circumplectens

Latin

Etymology

Present participle of circumplectō.

Participle

circumplectēns m, f, n (genitive circumplectentis); third declension

  1. encompassing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumplectēns circumplectentēs circumplectentia
Genitive circumplectentis circumplectentium
Dative circumplectentī circumplectentibus
Accusative circumplectentem circumplectēns circumplectentēs, circumplectentīs circumplectentia
Ablative circumplectente, circumplectentī1 circumplectentibus
Vocative circumplectēns circumplectentēs circumplectentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.