circumcumulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumcumulō
Participle
circumcumulātus (feminine circumcumulāta, neuter circumcumulātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | circumcumulātus | circumcumulāta | circumcumulātum | circumcumulātī | circumcumulātae | circumcumulāta | |
Genitive | circumcumulātī | circumcumulātae | circumcumulātī | circumcumulātōrum | circumcumulātārum | circumcumulātōrum | |
Dative | circumcumulātō | circumcumulātō | circumcumulātīs | ||||
Accusative | circumcumulātum | circumcumulātam | circumcumulātum | circumcumulātōs | circumcumulātās | circumcumulāta | |
Ablative | circumcumulātō | circumcumulātā | circumcumulātō | circumcumulātīs | |||
Vocative | circumcumulāte | circumcumulāta | circumcumulātum | circumcumulātī | circumcumulātae | circumcumulāta |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.