circumaro

Latin

Etymology

From circum- (circum-) + arō (I plough).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kirˈku.ma.roː/, [kɪrˈkʊ.ma.roː]

Verb

circumarō (present infinitive circumarāre, perfect active circumarāvī, supine circumarātum); first conjugation

  1. I plough around.
Conjugation
   Conjugation of circumarō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumarō circumarās circumarat circumarāmus circumarātis circumarant
imperfect circumarābam circumarābās circumarābat circumarābāmus circumarābātis circumarābant
future circumarābō circumarābis circumarābit circumarābimus circumarābitis circumarābunt
perfect circumarāvī circumarāvistī circumarāvit circumarāvimus circumarāvistis circumarāvērunt, circumarāvēre
pluperfect circumarāveram circumarāverās circumarāverat circumarāverāmus circumarāverātis circumarāverant
future perfect circumarāverō circumarāveris circumarāverit circumarāverimus circumarāveritis circumarāverint
passive present circumaror circumarāris, circumarāre circumarātur circumarāmur circumarāminī circumarantur
imperfect circumarābar circumarābāris, circumarābāre circumarābātur circumarābāmur circumarābāminī circumarābantur
future circumarābor circumarāberis, circumarābere circumarābitur circumarābimur circumarābiminī circumarābuntur
perfect circumarātus + present active indicative of sum
pluperfect circumarātus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumarātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumarem circumarēs circumaret circumarēmus circumarētis circumarent
imperfect circumarārem circumarārēs circumarāret circumarārēmus circumarārētis circumarārent
perfect circumarāverim circumarāverīs circumarāverit circumarāverīmus circumarāverītis circumarāverint
pluperfect circumarāvissem circumarāvissēs circumarāvisset circumarāvissēmus circumarāvissētis circumarāvissent
passive present circumarer circumarēris, circumarēre circumarētur circumarēmur circumarēminī circumarentur
imperfect circumarārer circumarārēris, circumarārēre circumarārētur circumarārēmur circumarārēminī circumarārentur
perfect circumarātus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumarātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumarā circumarāte
future circumarātō circumarātō circumarātōte circumarantō
passive present circumarāre circumarāminī
future circumarātor circumarātor circumarantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumarāre circumarāvisse circumarātūrus esse circumarārī circumarātus esse circumarātum īrī
participles circumarāns circumarātūrus circumarātus circumarandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
circumarandī circumarandō circumarandum circumarandō circumarātum circumarātū

References

  • circumaro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumaro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • circumaro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.