circaturus

Latin

Etymology

Future active participle of circō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kir.kaːˈtuː.rus/, [kɪr.kaːˈtuː.rʊs]

Participle

circātūrus (feminine circātūra, neuter circātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative circātūrus circātūra circātūrum circātūrī circātūrae circātūra
Genitive circātūrī circātūrae circātūrī circātūrōrum circātūrārum circātūrōrum
Dative circātūrō circātūrō circātūrīs
Accusative circātūrum circātūram circātūrum circātūrōs circātūrās circātūra
Ablative circātūrō circātūrā circātūrō circātūrīs
Vocative circātūre circātūra circātūrum circātūrī circātūrae circātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.