cinericius
Latin
Alternative forms
- cineritius
Etymology
From cinis (“ashes”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ki.neˈri.ki.us/, [kɪ.nɛˈrɪ.ki.ʊs]
Adjective
cinericius (feminine cinericia, neuter cinericium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cinericius | cinericia | cinericium | cinericiī | cinericiae | cinericia | |
Genitive | cinericiī | cinericiae | cinericiī | cinericiōrum | cinericiārum | cinericiōrum | |
Dative | cinericiō | cinericiō | cinericiīs | ||||
Accusative | cinericium | cinericiam | cinericium | cinericiōs | cinericiās | cinericia | |
Ablative | cinericiō | cinericiā | cinericiō | cinericiīs | |||
Vocative | cinericie | cinericia | cinericium | cinericiī | cinericiae | cinericia |
Synonyms
- (like ashes): cinerāceus, cinereus
Related terms
- cinefactus
- cinerāceus
- cinerārius
- cinerescō
- dēcinerātus
- dēcinerescō
- incinerō
- succinerīcius
References
- cinericius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cinericius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.