cihan

See also: Cihan

Turkish

Etymology

From Persian جهان‎ (jahān, “world, universe”).

Noun

cihan

  1. universe
  2. world

Declension
Inflection
Nominative cihan
Definite accusative cihanı
Singular Plural
Nominative cihan cihanlar
Definite accusative cihanı cihanları
Dative cihana cihanlara
Locative cihanda cihanlarda
Ablative cihandan cihanlardan
Genitive cihanın cihanların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular cihanım cihanlarım
2nd singular cihanın cihanların
3rd singular cihanı cihanları
1st plural cihanımız cihanlarımız
2nd plural cihanınız cihanlarınız
3rd plural cihanları cihanları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular cihanım cihanlarım
2nd singular cihansın cihanlarsın
3rd singular cihan
cihandır		 cihanlar
cihanlardır
1st plural cihanız cihanlarız
2nd plural cihansınız cihanlarsınız
3rd plural cihanlar cihanlardır

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.