cibdelus

Latin

Etymology

From Ancient Greek κίβδηλος (kíbdēlos).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kibˈdeː.lus/, [kɪbˈdeː.ɫʊs]

Adjective

cibdēlus (feminine cibdēla, neuter cibdēlum); first/second declension

  1. spurious, base
  2. impure, unhealthy

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cibdēlus cibdēla cibdēlum cibdēlī cibdēlae cibdēla
Genitive cibdēlī cibdēlae cibdēlī cibdēlōrum cibdēlārum cibdēlōrum
Dative cibdēlō cibdēlō cibdēlīs
Accusative cibdēlum cibdēlam cibdēlum cibdēlōs cibdēlās cibdēla
Ablative cibdēlō cibdēlā cibdēlō cibdēlīs
Vocative cibdēle cibdēla cibdēlum cibdēlī cibdēlae cibdēla

References

  • cibdelus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cibdelus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.