chybić
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *xybiti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxɨ.bʲit͡ɕ/
Verb
chybić pf (imperfective chybiać)
- (transitive, intransitive) to miss, miss the mark
- Synonym: spudłować, nie trafić
Conjugation
Conjugation of chybić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
| infinitive | chybić | |||||
| future tense | 1st | chybię | chybimy | |||
| 2nd | chybisz | chybicie | ||||
| 3rd | chybi | chybią | ||||
| past tense | 1st | chybiłem | chybiłam | chybiliśmy | chybiłyśmy | |
| 2nd | chybiłeś | chybiłaś | chybiliście | chybiłyście | ||
| 3rd | chybił | chybiła | chybiło | chybili | chybiły | |
| conditional | 1st | chybiłbym | chybiłabym | chybilibyśmy | chybiłybyśmy | |
| 2nd | chybiłbyś | chybiłabyś | chybilibyście | chybiłybyście | ||
| 3rd | chybiłby | chybiłaby | chybiłoby | chybiliby | chybiłyby | |
| imperative | 1st | niech chybię | chybmy | |||
| 2nd | chyb | chybcie | ||||
| 3rd | niech chybi | niech chybią | ||||
| passive adjectival participle | chybiony | chybiona | chybione | chybieni | chybione | |
| anterior adverbial participle | chybiwszy | |||||
| impersonal past | chybiono | |||||
| verbal noun | chybienie | |||||
Related terms
Further reading
- chybić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.