chwycić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈxfɨ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

chwycić pf (imperfective chwytać)

  1. to grab, to seize, to catch
  2. (reflexive) to notice, to catch, to perceive
  3. (reflexive) to get convinced, to get interested, to get into
  4. (reflexive) to accept, to embrace

Conjugation
Conjugation of chwycić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive chwycić
future tense 1st chwycę chwycimy
2nd chwycisz chwycicie
3rd chwyci chwycą
past tense 1st chwyciłem chwyciłam chwyciliśmy chwyciłyśmy
2nd chwyciłeś chwyciłaś chwyciliście chwyciłyście
3rd chwycił chwyciła chwyciło chwycili chwyciły
conditional 1st chwyciłbym chwyciłabym chwycilibyśmy chwyciłybyśmy
2nd chwyciłbyś chwyciłabyś chwycilibyście chwyciłybyście
3rd chwyciłby chwyciłaby chwyciłoby chwyciliby chwyciłyby
imperative 1st niech chwycę chwyćmy
2nd chwyć chwyćcie
3rd niech chwyci niech chwycą
passive adjectival participle chwycony chwycona chwycone chwyceni chwycone
anterior adverbial participle chwyciwszy
impersonal past chwycono
verbal noun chwycenie
  • (nouns) chwyt, chwytak
  • (adjectives) chwytny, chwytliwy

Further reading
  • chwycić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.