certificatum

Latin

Etymology

From certus (certain) + faciō (make)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ker.ti.fiˈkaː.tum/, [kɛr.tɪ.fɪˈkaː.tũ]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃer.ti.fiˈka.tum/, [t͡ʃer.ti.fiˈkaː.tum]

Noun

certificātum n (genitive certificātī); second declension

  1. certificate
  2. certification
  3. diploma

Inflection

Second declension.

Case Singular Plural
Nominative certificātum certificāta
Genitive certificātī certificātōrum
Dative certificātō certificātīs
Accusative certificātum certificāta
Ablative certificātō certificātīs
Vocative certificātum certificāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.