centurians
Latin
Etymology
Present participle of centuriō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | centuriāns | centuriāns | centuriantēs | centuriantia | |
Genitive | centuriantis | centuriantis | centuriantium | centuriantium | |
Dative | centuriantī | centuriantī | centuriantibus | centuriantibus | |
Accusative | centuriantem | centuriāns | centuriantēs, centuriantīs | centuriantia | |
Ablative | centuriante, centuriantī1 | centuriante, centuriantī1 | centuriantibus | centuriantibus | |
Vocative | centuriāns | centuriāns | centuriantēs | centuriantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.