castraturus

Latin

Etymology

Future active participle of castrō

Participle

castrātūrus m (feminine castrātūra, neuter castrātūrum); first/second declension

  1. about to prune

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative castrātūrus castrātūra castrātūrum castrātūrī castrātūrae castrātūra
Genitive castrātūrī castrātūrae castrātūrī castrātūrōrum castrātūrārum castrātūrōrum
Dative castrātūrō castrātūrae castrātūrō castrātūrīs castrātūrīs castrātūrīs
Accusative castrātūrum castrātūram castrātūrum castrātūrōs castrātūrās castrātūra
Ablative castrātūrō castrātūrā castrātūrō castrātūrīs castrātūrīs castrātūrīs
Vocative castrātūre castrātūra castrātūrum castrātūrī castrātūrae castrātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.