cantatrix

Latin

Etymology

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kanˈtaː.triks/, [kanˈtaː.trɪks]

Adjective

cantātrix (genitive cantātricis); third declension

  1. singing (attributive), musical

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cantātrix cantātrix cantātricēs cantātricia
Genitive cantātricis cantātricis cantātricium cantātricium
Dative cantātricī cantātricī cantātricibus cantātricibus
Accusative cantātricem cantātrix cantātricēs cantātricia
Ablative cantātricī cantātricī cantātricibus cantātricibus
Vocative cantātrix cantātrix cantātricēs cantātricia

References

  • cantatrix in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cantatrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.