bükmeme

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): [bykmeme]
  • Hyphenation: bük‧me‧me

Noun

bükmeme (definite accusative bükmemeyi, plural bükmemeler)

  1. The act of not bending
  2. The act of not twisting

Declension

Inflection
Nominative bükmeme
Definite accusative bükmemeyi
Singular Plural
Nominative bükmeme bükmemeler
Definite accusative bükmemeyi bükmemeleri
Dative bükmemeye bükmemelere
Locative bükmemede bükmemelerde
Ablative bükmemeden bükmemelerden
Genitive bükmemenin bükmemelerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular bükmemem bükmemelerim
2nd singular bükmemen bükmemelerin
3rd singular bükmemesi bükmemeleri
1st plural bükmememiz bükmemelerimiz
2nd plural bükmemeniz bükmemeleriniz
3rd plural bükmemeleri bükmemeleri

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.