bükmek

Turkish

Etymology

From Old Turkic bük-, from Proto-Turkic *bük- (“to bow, curve, bend”).[1]

Verb

bükmek (third-person singular simple present büker)

To bend
To curve
To entwist
To fold
To inflect

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bükerim	bükersin	büker	bükeriz	bükersiniz	bükerler
	present continuous	büküyorum	büküyorsun	büküyor	büküyoruz	büküyorsunuz	büküyorlar
	past definite	büktüm	büktün	büktü	büktük	büktünüz	büktüler
	past continuous	büküyordum	büküyordun	büküyordu	büküyorduk	büküyordunuz	büküyorlardı
	future simple	bükeceğim	bükeceksin	bükecek	bükeceğiz	bükeceksiniz	bükecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	büker miyim?	büker misin?	büker mi?	büker miyiz?	büker misiniz?	bükerler mi?
	present continuous	büküyor muyum?	büküyor musun?	büküyor mu?	büküyor muyuz?	büküyor musunuz?	büküyorlar mı?
	past definite	büktüm mü?	büktün mü?	büktü mü?	büktük mü?	büktünüz mü?	büktüler mü?
	past continuous	büküyor muydum?	büküyor muydun?	büküyor muydu?	büküyor muyduk?	büküyor muydunuz?	büküyorlar mıydı?
	future simple	bükecek miyim?	bükecek misin?	bükecek mi?	bükecek miyiz?	bükecek misiniz?	bükecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bükmem	bükmezsin	bükmez	bükmeyiz	bükmezsiniz	bükmezler
	present continuous	bükmüyorum	bükmüyorsun	bükmüyor	bükmüyoruz	bükmüyorsunuz	bükmüyorlar
	past definite	bükmedim	bükmedin	bükmedi	bükmedik	bükmediniz	bükmediler
	past continuous	bükmüyordum	bükmüyordun	bükmüyordu	bükmüyorduk	bükmüyordunuz	bükmüyordular
	future simple	bükmeyeceğim	bükmeyeceksin	bükmeyecek	bükmeyeceğiz	bükmeyeceksiniz	bükmeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bükmez miyim?	bükmez misin?	bükmez mi?	bükmez miyiz?	bükmez misiniz?	bükmezler mi?
	present continuous	bükmüyor muyum?	bükmüyor musun?	bükmüyor mu?	bükmüyor muyuz?	bükmüyor musunuz?	bükmüyorlar mı?
	past definite	bükmedim mi?	bükmedin mi?	bükmedi mi?	bükmedik mi?	bükmediniz mi?	bükmediler mi?
	past continuous	bükmüyor muydum?	bükmüyor muydun?	bükmüyor muydu?	bükmüyor muyduk?	bükmüyor muydunuz?	bükmüyorlar mıydı?
	future simple	bükmeyecek miyim?	bükmeyecek misin?	bükmeyecek mi?	bükmeyecek miyiz?	bükmeyecek misiniz?	bükmeyecekler mi?

Derived terms

kulağını bükmek

See also

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*bi̯ŭ̀k`í”

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.