bukott

Hungarian

Etymology

bukik + -ott

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbukotː]
  • Hyphenation: bu‧kott

Adjective

bukott (comparative bukottabb, superlative legbukottabb)

  1. fallen

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative bukott bukottak
accusative bukottat bukottakat
dative bukottnak bukottaknak
instrumental bukottal bukottakkal
causal-final bukottért bukottakért
translative bukottá bukottakká
terminative bukottig bukottakig
essive-formal bukottként bukottakként
essive-modal
inessive bukottban bukottakban
superessive bukotton bukottakon
adessive bukottnál bukottaknál
illative bukottba bukottakba
sublative bukottra bukottakra
allative bukotthoz bukottakhoz
elative bukottból bukottakból
delative bukottról bukottakról
ablative bukottól bukottaktól

Verb

bukott

  1. third-person singular indicative past indefinite of bukik
  2. past participle of bukik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.