buair
Irish
Etymology 1
From Old Irish búaidrid (“disturbs, troubles, harasses, confuses”, verb), from búaidre f (“confusion, distraction, disturbance”).
Verb
buair (present analytic buaireann, future analytic buairfidh, verbal noun buaireamh, past participle buartha)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | buairim | buaireann tú; buairir† |
buaireann sé, sí | buairimid | buaireann sibh | buaireann siad; buairid† |
a bhuaireann; a bhuaireas / a mbuaireann*; a mbuaireas* |
buairtear |
past | bhuair mé; bhuaireas | bhuair tú; bhuairis | bhuair sé, sí | bhuaireamar; bhuair muid | bhuair sibh; bhuaireabhair | bhuair siad; bhuaireadar | a bhuair / ar bhuair* |
buaireadh | |
past habitual | bhuairinn | bhuairteá | bhuaireadh sé, sí | bhuairimis; bhuaireadh muid | bhuaireadh sibh | bhuairidís; bhuaireadh siad | a bhuaireadh / ar bhuaireadh* |
bhuairtí | |
future | buairfidh mé; buairfead |
buairfidh tú; buairfir† |
buairfidh sé, sí | buairfimid; buairfidh muid |
buairfidh sibh | buairfidh siad; buairfid† |
a bhuairfidh; a bhuairfeas / a mbuairfidh*; a mbuairfeas* |
buairfear | |
conditional | bhuairfinn / mbuairfinn‡‡ | bhuairfeá / mbuairfeᇇ | bhuairfeadh sé, sí / mbuairfeadh sé, s퇇 | bhuairfimis; bhuairfeadh muid / mbuairfimis‡‡; mbuairfeadh muid‡‡ | bhuairfeadh sibh / mbuairfeadh sibh‡‡ | bhuairfidís; bhuairfeadh siad / mbuairfidís‡‡; mbuairfeadh siad‡‡ | a bhuairfeadh / ar bhuairfeadh* |
bhuairfí / mbuairf퇇 | |
subjunctive | present | go mbuaire mé; go mbuairead† |
go mbuaire tú; go mbuairir† |
go mbuaire sé, sí | go mbuairimid; go mbuaire muid |
go mbuaire sibh | go mbuaire siad; go mbuairid† |
— | go mbuairtear |
past | dá mbuairinn | dá mbuairteá | dá mbuaireadh sé, sí | dá mbuairimis; dá mbuaireadh muid |
dá mbuaireadh sibh | dá mbuairidís; dá mbuaireadh siad |
— | dá mbuairtí | |
imperative | buairim | buair | buaireadh sé, sí | buairimis | buairigí; buairidh† |
buairidís | — | buairtear | |
verbal noun | buaireamh | ||||||||
past participle | buartha |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
Etymology 3
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
buair | bhuair | mbuair |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "buair" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- “búaidrid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
Scottish Gaelic
Etymology
From Old Irish búaidrid (“disturbs, troubles, harasses, confuses”, verb), from búaidre f (“confusion, distraction, disturbance”).
Synonyms
- (disturb): cuir dragh air
Derived terms
- buaireadair m (“troublemaker”)
References
- Faclair Gàidhlig Dwelly Air Loidhne, Dwelly, Edward (1911), Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan/The Illustrated [Scottish] Gaelic-English Dictionary (10th ed.), Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
- “búaidrid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.