brzmieć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *brьměti.

Pronunciation
  • IPA(key): /bʐmʲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

brzmieć impf

  1. (intransitive) to sound, to be heard

Conjugation
Conjugation of brzmieć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive brzmieć
present tense 1st brzmię brzmimy
2nd brzmisz brzmicie
3rd brzmi brzmią
past tense 1st brzmiałem brzmiałam brzmieliśmy brzmiałyśmy
2nd brzmiałeś brzmiałaś brzmieliście brzmiałyście
3rd brzmiał brzmiała brzmiało brzmieli brzmiały
future tense 1st będę brzmiał1 będę brzmiała1 będziemy brzmieli1 będziemy brzmiały1
2nd będziesz brzmiał1 będziesz brzmiała1 będziecie brzmieli1 będziecie brzmiały1
3rd będzie brzmiał1 będzie brzmiała1 będzie brzmiało1 będą brzmieli1 będą brzmiały1
conditional 1st brzmiałbym brzmiałabym brzmielibyśmy brzmiałybyśmy
2nd brzmiałbyś brzmiałabyś brzmielibyście brzmiałybyście
3rd brzmiałby brzmiałaby brzmiałoby brzmieliby brzmiałyby
imperative 1st — brzmijmy
2nd brzmij brzmijcie
3rd niech brzmi niech brzmią
active adjectival participle brzmiący brzmiąca brzmiące brzmiący brzmiące
contemporary adverbial participle brzmiąc
1 or: będę brzmieć, będziesz brzmieć etc.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.