breekbaar

Dutch

Etymology

breek (stem of breken) + -baar

Pronunciation

  • (file)

Adjective

breekbaar (comparative breekbaarder, superlative breekbaarst)

  1. breakable, fragile

Inflection

Inflection of breekbaar
uninflected breekbaar
inflected breekbare
comparative breekbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial breekbaarbreekbaarderhet breekbaarst
het breekbaarste
indefinite m./f. sing. breekbarebreekbaarderebreekbaarste
n. sing. breekbaarbreekbaarderbreekbaarste
plural breekbarebreekbaarderebreekbaarste
definite breekbarebreekbaarderebreekbaarste
partitive breekbaarsbreekbaarders

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.