branchialis

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /branˈkʰi.a.lis/, [braŋˈkʰi.a.lɪs]

Adjective

branchialis (neuter branchiale); third declension

  1. branchiate

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative branchialis branchiale branchialēs branchialia
Genitive branchialis branchialis branchialium branchialium
Dative branchialī branchialī branchialibus branchialibus
Accusative branchialem branchiale branchialēs, branchialīs branchialia
Ablative branchialī branchialī branchialibus branchialibus
Vocative branchialis branchiale branchialēs branchialia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.