borç

See also: borc

Turkish

Etymology

Ultimately from Sogdian [script needed] (pwrč)[1].

Noun

borç (definite accusative borcu, plural borçlar)

  1. (economics, law) debt

Declension

Inflection
Nominative borç
Definite accusative borcu
Singular Plural
Nominative borç borçlar
Definite accusative borcu borçları
Dative borca borçlara
Locative borçta borçlarda
Ablative borçtan borçlardan
Genitive borcun borçların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular borcum borçlarım
2nd singular borcun borçların
3rd singular borcu borçları
1st plural borcumuz borçlarımız
2nd plural borcunuz borçlarınız
3rd plural borçları borçları

Synonyms

Antonyms

Derived terms

  • borçlu
  • borçluluk

References

  1. Räsänen, Martti (1969) Versuch eines etymologischen Wörterbuchs der Türksprachen (in German), Helsinki: Suomalais-ugrilainen seura, page 80b
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.