bloedplaatje

Dutch

Etymology

Compound of bloed +‎ plaatje.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈblutˌplaːtjə/, (Northern Dutch) [ˈblutˌplaː.cə]
  • Audio(file)
  • Hyphenation: bloed‧plaat‧je

Noun

bloedplaatje n (plural bloedplaatjes)

  1. thrombocyte, platelet
    Synonym: trombocyt

Descendants
  • Afrikaans: bloedplaatjie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.