bliánta

See also: blianta

Northern Sami

Etymology

Borrowed from Norwegian blyant.

Pronunciation

Noun

bliánta

  1. pencil

Inflection

Even a-stem, nt-ntt gradation
Nominative bliánta
Genitive bliántta
Singular Plural
Nominative bliánta bliánttat
Accusative bliántta bliánttaid
Genitive bliántta bliánttaid
Illative bliántii bliánttaide
Locative bliánttas bliánttain
Comitative bliánttain bliánttaiguin
Essive bliántan
Possessive forms
Singular Dual Plural
1st person bliántan bliántame bliántamet
2nd person bliántat bliántade bliántadet
3rd person bliántas bliántaska bliántaset

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.