bistriatus

Latin

Etymology

From bi- + striātus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /bis.triˈaː.tus/, [bɪs.trɪˈaː.tʊs]

Adjective

bistriātus (feminine bistriāta, neuter bistriātum); first/second declension

  1. (New Latin) two-grooved

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative bistriātus bistriāta bistriātum bistriātī bistriātae bistriāta
Genitive bistriātī bistriātae bistriātī bistriātōrum bistriātārum bistriātōrum
Dative bistriātō bistriātō bistriātīs
Accusative bistriātum bistriātam bistriātum bistriātōs bistriātās bistriāta
Ablative bistriātō bistriātā bistriātō bistriātīs
Vocative bistriāte bistriāta bistriātum bistriātī bistriātae bistriāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.