birliktelik

Turkish

Etymology

birlikte +‎ -lik

Pronunciation
  • IPA(key): [biɾlictelic]
  • Hyphenation: bir‧lik‧te‧lik

Noun

birliktelik (definite accusative birlikteliği, plural birliktelikler)

  1. state of being together: togetherness
  2. a relationship
  3. consortium
  4. cooccurance of something

Declension
Inflection
Nominative birliktelik
Definite accusative birlikteliği
Singular Plural
Nominative birliktelik birliktelikler
Definite accusative birlikteliği birliktelikleri
Dative birlikteliğe birlikteliklere
Locative birliktelikte birlikteliklerde
Ablative birliktelikten birlikteliklerden
Genitive birlikteliğin birlikteliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular birlikteliğim birlikteliklerim
2nd singular birlikteliğin birlikteliklerin
3rd singular birlikteliği birliktelikleri
1st plural birlikteliğimiz birlikteliklerimiz
2nd plural birlikteliğiniz birliktelikleriniz
3rd plural birliktelikleri birliktelikleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.