binomilause

Finnish

(index b)

Etymology

binomi (binomial) + lause (theorem)

Pronunciation

  • Hyphenation: bi‧no‧mi‧lau‧se

Noun

binomilause

  1. binomial theorem

Declension

Inflection of binomilause (Kotus type 48/hame, no gradation)
nominative binomilause binomilauseet
genitive binomilauseen binomilauseiden
binomilauseitten
partitive binomilausetta binomilauseita
illative binomilauseeseen binomilauseisiin
binomilauseihin
singular plural
nominative binomilause binomilauseet
accusative nom. binomilause binomilauseet
gen. binomilauseen
genitive binomilauseen binomilauseiden
binomilauseitten
partitive binomilausetta binomilauseita
inessive binomilauseessa binomilauseissa
elative binomilauseesta binomilauseista
illative binomilauseeseen binomilauseisiin
binomilauseihin
adessive binomilauseella binomilauseilla
ablative binomilauseelta binomilauseilta
allative binomilauseelle binomilauseille
essive binomilauseena binomilauseina
translative binomilauseeksi binomilauseiksi
instructive binomilausein
abessive binomilauseetta binomilauseitta
comitative binomilauseineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.