bilek

See also: Bilek and bílek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بيلك (bilek), from Old Turkic bilek (bilek), from Proto-Turkic *bilek (wrist, forearm).

Pronunciation

  • IPA(key): [biɫec]
  • Hyphenation: bi‧lek

Noun

bilek (definite accusative bileği, plural bilekler)

  1. wrist, ankle
  2. (figuratively) power, strength

Declension

Inflection
Nominative bilek
Definite accusative bileği
Singular Plural
Nominative bilek bilekler
Definite accusative bileği bilekleri
Dative bileğe bileklere
Locative bilekte bileklerde
Ablative bilekten bileklerden
Genitive bileğin bileklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular bileğim bileklerim
2nd singular bileğin bileklerin
3rd singular bileği bilekleri
1st plural bileğimiz bileklerimiz
2nd plural bileğiniz bilekleriniz
3rd plural bilekleri bilekleri

Derived terms

  • bileklik

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.