bijvoeglijk
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /bɛi̯ˈvux.lək/
Audio (file) - Hyphenation: bij‧voeg‧lijk
Adjective
bijvoeglijk (comparative bijvoeglijker, superlative bijvoeglijkst)
- adjective [from 16th c.]
Inflection
| Inflection of bijvoeglijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bijvoeglijk | |||
| inflected | bijvoeglijke | |||
| comparative | bijvoeglijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bijvoeglijk | bijvoeglijker | het bijvoeglijkst het bijvoeglijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste |
| n. sing. | bijvoeglijk | bijvoeglijker | bijvoeglijkste | |
| plural | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste | |
| definite | bijvoeglijke | bijvoeglijkere | bijvoeglijkste | |
| partitive | bijvoeglijks | bijvoeglijkers | — | |
Derived terms
- bijvoeglijkheid
- bijvoeglijk naamwoord
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.