bijugatus

Latin

Etymology

From bi- + jugatus

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /bi.juˈɡaː.tus/, [bɪ.jʊˈɡaː.tʊs]

Adjective

bijugātus (feminine bijugāta, neuter bijugātum); first/second declension

  1. joined in two places

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative bijugātus bijugāta bijugātum bijugātī bijugātae bijugāta
Genitive bijugātī bijugātae bijugātī bijugātōrum bijugātārum bijugātōrum
Dative bijugātō bijugātō bijugātīs
Accusative bijugātum bijugātam bijugātum bijugātōs bijugātās bijugāta
Ablative bijugātō bijugātā bijugātō bijugātīs
Vocative bijugāte bijugāta bijugātum bijugātī bijugātae bijugāta

Usage notes

  • Used almost exclusively as a taxonomic epithet.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.