bijugatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /bi.juˈɡaː.tus/, [bɪ.jʊˈɡaː.tʊs]
Adjective
bijugātus (feminine bijugāta, neuter bijugātum); first/second declension
- joined in two places
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bijugātus | bijugāta | bijugātum | bijugātī | bijugātae | bijugāta | |
Genitive | bijugātī | bijugātae | bijugātī | bijugātōrum | bijugātārum | bijugātōrum | |
Dative | bijugātō | bijugātō | bijugātīs | ||||
Accusative | bijugātum | bijugātam | bijugātum | bijugātōs | bijugātās | bijugāta | |
Ablative | bijugātō | bijugātā | bijugātō | bijugātīs | |||
Vocative | bijugāte | bijugāta | bijugātum | bijugātī | bijugātae | bijugāta |
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.