biczować

Polish

Etymology

bicz +‎ -ować

Pronunciation
  • IPA(key): /bʲiˈt͡ʂɔ.vat͡ɕ/

Verb

biczować impf (perfective ubiczować)

  1. to whip; to lash

Conjugation
Conjugation of biczować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive biczować
present tense 1st biczuję biczujemy
2nd biczujesz biczujecie
3rd biczuje biczują
past tense 1st biczowałem biczowałam biczowaliśmy biczowałyśmy
2nd biczowałeś biczowałaś biczowaliście biczowałyście
3rd biczował biczowała biczowało biczowali biczowały
future tense 1st będę biczował1 będę biczowała1 będziemy biczowali1 będziemy biczowały1
2nd będziesz biczował1 będziesz biczowała1 będziecie biczowali1 będziecie biczowały1
3rd będzie biczował1 będzie biczowała1 będzie biczowało1 będą biczowali1 będą biczowały1
conditional 1st biczowałbym biczowałabym biczowalibyśmy biczowałybyśmy
2nd biczowałbyś biczowałabyś biczowalibyście biczowałybyście
3rd biczowałby biczowałaby biczowałoby biczowaliby biczowałyby
imperative 1st — biczujmy
2nd biczuj biczujcie
3rd niech biczuje niech biczują
active adjectival participle biczujący biczująca biczujące biczujący biczujące
passive adjectival participle biczowany biczowana biczowane biczowani biczowane
contemporary adverbial participle biczując
impersonal past biczowano
verbal noun biczowanie
1 or: będę biczować, będziesz biczować etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.