bezoldigen

Dutch

Etymology

From bezolden + -igen.

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈzɔldəɣə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: be‧zol‧di‧gen

Verb

bezoldigen

  1. (transitive) to pay salary to
    Ik bezoldig jou.
    I pay you salary.

Inflection

Inflection of bezoldigen (weak, prefixed)
infinitive bezoldigen
past singular bezoldigde
past participle bezoldigd
infinitive bezoldigen
gerund bezoldigen n
present tense past tense
1st person singular bezoldigbezoldigde
2nd person sing. (jij) bezoldigtbezoldigde
2nd person sing. (u) bezoldigtbezoldigde
2nd person sing. (gij) bezoldigtbezoldigde
3rd person singular bezoldigtbezoldigde
plural bezoldigenbezoldigden
subjunctive sing.1 bezoldigebezoldigde
subjunctive plur.1 bezoldigenbezoldigden
imperative sing. bezoldig
imperative plur.1 bezoldigt
participles bezoldigendbezoldigd
1) Archaic.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.