bezdźwięczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ dźwięczny.

Pronunciation

IPA^(key): /bɛzˈd͡ʑvʲɛn.t͡ʂnɨ/

Adjective

bezdźwięczny m (not comparable, adverb bezdźwięcznie)

soundless, silent
(phonetics) voiceless

Declension

declension of bezdźwięczny

case	singular				plural
case	m pers or m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	bezdźwięczny		bezdźwięczne	bezdźwięczna	bezdźwięczni	bezdźwięczne
genitive	bezdźwięcznego			bezdźwięcznej	bezdźwięcznych
dative	bezdźwięcznemu			bezdźwięcznej	bezdźwięcznym
accusative	bezdźwięcznego	bezdźwięczny	bezdźwięczne	bezdźwięczną	bezdźwięcznych	bezdźwięczne
instrumental	bezdźwięcznym			bezdźwięczną	bezdźwięcznymi
locative	bezdźwięcznym			bezdźwięcznej	bezdźwięcznych

Synonyms

(silent): niemy, bezgłośny

Antonyms

(silent): dźwięczny, hałaśliwy
(phonetics: voiceless): dźwięczny

Further reading

bezdźwięczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.