benefaciens

Latin

Etymology

Present participle of benefaciō.

Participle

benefaciēns m, f, n (genitive benefacientis); third declension

  1. benefiting
  2. blessing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative benefaciēns benefaciēns benefacientēs benefacientia
Genitive benefacientis benefacientis benefacientium benefacientium
Dative benefacientī benefacientī benefacientibus benefacientibus
Accusative benefacientem benefaciēns benefacientēs benefacientia
Ablative benefacientī benefacientī benefacientibus benefacientibus
Vocative benefaciēns benefaciēns benefacientēs benefacientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.