beartaigh

Irish

Etymology 1

Verb

beartaigh (present analytic beartaíonn, future analytic beartóidh, verbal noun beartú, past participle beartaithe)

(transitive, literary) cast
(transitive) poise, brandish
(transitive) plan, contrive; consider
(transitive, with ar) decide (upon)

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	beartaím	beartaíonn tú; beartaír^†	beartaíonn sé, sí	beartaímid; beartaíonn muid	beartaíonn sibh	beartaíonn siad; beartaíd^†	a bheartaíonn; a bheartaíos / a mbeartaíonn; a mbeartaíos	beartaítear
	past	bheartaigh mé; bheartaíos	bheartaigh tú; bheartaís	bheartaigh sé, sí	bheartaíomar; bheartaigh muid	bheartaigh sibh; bheartaíobhair	bheartaigh siad; bheartaíodar	a bheartaigh / ar bheartaigh*	beartaíodh
	past habitual	bheartaínn	bheartaíteá	bheartaíodh sé, sí	bheartaímis; bheartaíodh muid	bheartaíodh sibh	bheartaídís; bheartaíodh siad	a bheartaíodh / ar bheartaíodh*	bheartaítí
	future	beartóidh mé; beartód; beartóchaidh mé^†	beartóidh tú; beartóir^†; beartóchaidh tú^†	beartóidh sé, sí; beartóchaidh sé, sí^†	beartóimid; beartóidh muid; beartóchaimid^†; beartóchaidh muid^†	beartóidh sibh; beartóchaidh sibh^†	beartóidh siad; beartóid^†; beartóchaidh siad^†	a bheartóidh; a bheartós; a bheartóchaidh^†; a bheartóchas^† / a mbeartóidh; a mbeartós; a mbeartóchaidh^†; a mbeartóchas^†	beartófar; beartóchar^†
conditional		bheartóinn; bheartóchainn^† / mbeartóinn‡‡; mbeartóchainn^†‡‡	bheartófá; bheartóchthá^† / mbeartófá‡‡; mbeartóchthá^†‡‡	bheartódh sé, sí; bheartóchadh sé, sí^† / mbeartódh sé, sí‡‡; mbeartóchadh sé, sí^†‡‡	bheartóimis; bheartódh muid; bheartóchaimis^†; bheartóchadh muid^† / mbeartóimis‡‡; mbeartódh muid‡‡; mbeartóchaimis^†‡‡; mbeartóchadh muid^†‡‡	bheartódh sibh; bheartóchadh sibh^† / mbeartódh sibh‡‡; mbeartóchadh sibh^†‡‡	bheartóidís; bheartódh siad; bheartóchadh siad^† / mbeartóidís‡‡; mbeartódh siad‡‡; mbeartóchadh siad^†‡‡	a bheartódh; a bheartóchadh^† / ar bheartódh; ar bheartóchadh^†	bheartófaí; bheartóchthaí^† / mbeartófaí‡‡; mbeartóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go mbeartaí mé; go mbeartaíod^†	go mbeartaí tú; go mbeartaír^†	go mbeartaí sé, sí	go mbeartaímid; go mbeartaí muid	go mbeartaí sibh	go mbeartaí siad; go mbeartaíd^†	—	go mbeartaítear
subjunctive	past	dá mbeartaínn	dá mbeartaíteá	dá mbeartaíodh sé, sí	dá mbeartaímis; dá mbeartaíodh muid	dá mbeartaíodh sibh	dá mbeartaídís; dá mbeartaíodh siad	—	dá mbeartaítí
imperative		beartaím	beartaigh	beartaíodh sé, sí	beartaímis	beartaígí; beartaídh^†	beartaídís	—	beartaítear
verbal noun		beartú
past participle		beartaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

Adjective

beartaigh

genitive singular masculine of beartach (“scheming; contriving”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
beartaigh	bheartaigh	mbeartaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"beartaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.