beannaigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish bennaigid, a later form of Old Irish bennachaid (“blesses; greets, hails, salutes; exercises ecclesiastical functions”), from Latin benedīcō.

Verb

beannaigh (present analytic beannaíonn, future analytic beannóidh, verbal noun beannú, past participle beannaithe)

(transitive, intransitive, religion) bless, hallow
(intransitive, ~ do) greet

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	beannaím	beannaíonn tú; beannaír^†	beannaíonn sé, sí	beannaímid; beannaíonn muid	beannaíonn sibh	beannaíonn siad; beannaíd^†	a bheannaíonn; a bheannaíos / a mbeannaíonn; a mbeannaíos	beannaítear
	past	bheannaigh mé; bheannaíos	bheannaigh tú; bheannaís	bheannaigh sé, sí	bheannaíomar; bheannaigh muid	bheannaigh sibh; bheannaíobhair	bheannaigh siad; bheannaíodar	a bheannaigh / ar bheannaigh*	beannaíodh
	past habitual	bheannaínn	bheannaíteá	bheannaíodh sé, sí	bheannaímis; bheannaíodh muid	bheannaíodh sibh	bheannaídís; bheannaíodh siad	a bheannaíodh / ar bheannaíodh*	bheannaítí
	future	beannóidh mé; beannód; beannóchaidh mé^†	beannóidh tú; beannóir^†; beannóchaidh tú^†	beannóidh sé, sí; beannóchaidh sé, sí^†	beannóimid; beannóidh muid; beannóchaimid^†; beannóchaidh muid^†	beannóidh sibh; beannóchaidh sibh^†	beannóidh siad; beannóid^†; beannóchaidh siad^†	a bheannóidh; a bheannós; a bheannóchaidh^†; a bheannóchas^† / a mbeannóidh; a mbeannós; a mbeannóchaidh^†; a mbeannóchas^†	beannófar; beannóchar^†
conditional		bheannóinn; bheannóchainn^† / mbeannóinn‡‡; mbeannóchainn^†‡‡	bheannófá; bheannóchthá^† / mbeannófá‡‡; mbeannóchthá^†‡‡	bheannódh sé, sí; bheannóchadh sé, sí^† / mbeannódh sé, sí‡‡; mbeannóchadh sé, sí^†‡‡	bheannóimis; bheannódh muid; bheannóchaimis^†; bheannóchadh muid^† / mbeannóimis‡‡; mbeannódh muid‡‡; mbeannóchaimis^†‡‡; mbeannóchadh muid^†‡‡	bheannódh sibh; bheannóchadh sibh^† / mbeannódh sibh‡‡; mbeannóchadh sibh^†‡‡	bheannóidís; bheannódh siad; bheannóchadh siad^† / mbeannóidís‡‡; mbeannódh siad‡‡; mbeannóchadh siad^†‡‡	a bheannódh; a bheannóchadh^† / ar bheannódh; ar bheannóchadh^†	bheannófaí; bheannóchthaí^† / mbeannófaí‡‡; mbeannóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go mbeannaí mé; go mbeannaíod^†	go mbeannaí tú; go mbeannaír^†	go mbeannaí sé, sí	go mbeannaímid; go mbeannaí muid	go mbeannaí sibh	go mbeannaí siad; go mbeannaíd^†	—	go mbeannaítear
subjunctive	past	dá mbeannaínn	dá mbeannaíteá	dá mbeannaíodh sé, sí	dá mbeannaímis; dá mbeannaíodh muid	dá mbeannaíodh sibh	dá mbeannaídís; dá mbeannaíodh siad	—	dá mbeannaítí
imperative		beannaím	beannaigh	beannaíodh sé, sí	beannaímis	beannaígí; beannaídh^†	beannaídís	—	beannaítear
verbal noun		beannú
past participle		beannaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

naomhaigh

Related terms

beannacht f (“blessing; benediction”)

Etymology 2

Adjective

beannaigh

inflection of beannach:
1. vocative and genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
beannaigh	bheannaigh	mbeannaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"beannaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
“bennachaid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.