balana

Latin

Noun

balana f (genitive balanae); first declension

  1. (Late Latin, Vulgar Latin) alternative form of balanus
    • 200s, Quintus Gargilius Martialis De pomis seu medicina ex pomis 20 ed. Angelo Mai Operis deperditi de hortis Fragmenta ex codicibus Neapolitano et Romano cum scholiis palaeographicis et adnotationibus Rome 1846 p. 76 = Classici auctores e Vaticanicis codicibus editi. Tomus III Rome 1831 p. 423
      Balanarum glandes virides stringunt, coctae minus indigestionem faciunt.
      Fresh oak nuts constrict, cooked ones cause less indigestion.

Inflection

First declension.

Case Singular Plural
Nominative balana balanae
Genitive balanae balanārum
Dative balanae balanīs
Accusative balanam balanās
Ablative balanā balanīs
Vocative balana balanae
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.