avcı

See also: Avcı

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آوجی‎ (avcı).
From av (“hunt”) +‎ -cı.

Pronunciation
  • IPA(key): /avˈd͡ʒɯ/

Noun

avcı (definite accusative avcıyı, plural avcılar)

  1. hunter

Declension
Inflection
Nominative avcı
Definite accusative avcıyı
Singular Plural
Nominative avcı avcılar
Definite accusative avcıyı avcıları
Dative avcıya avcılara
Locative avcıda avcılarda
Ablative avcıdan avcılardan
Genitive avcının avcıların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular avcım avcılarım
2nd singular avcın avcıların
3rd singular avcısı avcıları
1st plural avcımız avcılarımız
2nd plural avcınız avcılarınız
3rd plural avcıları avcıları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular avcıyım avcılarım
2nd singular avcısın avcılarsın
3rd singular avcı
avcıdır		 avcılar
avcılardır
1st plural avcıyız avcılarız
2nd plural avcısınız avcılarsınız
3rd plural avcılar avcılardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.