aureatus

Latin

Etymology

From aureus (golden; gilded), from aurum (gold).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /au̯.reˈaː.tus/, [au̯.rɛˈaː.tʊs]

Adjective

aureātus (feminine aureāta, neuter aureātum); first/second declension

  1. adorned or decorated with gold

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aureātus aureāta aureātum aureātī aureātae aureāta
Genitive aureātī aureātae aureātī aureātōrum aureātārum aureātōrum
Dative aureātō aureātae aureātō aureātīs aureātīs aureātīs
Accusative aureātum aureātam aureātum aureātōs aureātās aureāta
Ablative aureātō aureātā aureātō aureātīs aureātīs aureātīs
Vocative aureāte aureāta aureātum aureātī aureātae aureāta

Descendants

References

  • aureatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aureatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • aureatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • aureatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.