attinens
Latin
Etymology
Present participle of attineō.
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | attinēns | attinēns | attinentēs | attinentia | |
Genitive | attinentis | attinentis | attinentium | attinentium | |
Dative | attinentī | attinentī | attinentibus | attinentibus | |
Accusative | attinentem | attinēns | attinentēs, attinentīs | attinentia | |
Ablative | attinente, attinentī1 | attinente, attinentī1 | attinentibus | attinentibus | |
Vocative | attinēns | attinēns | attinentēs | attinentia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Portuguese: atinente
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.