attemptatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of attemptō.

Participle

attemptātus m (feminine attemptāta, neuter attemptātum); first/second declension

  1. Alternative form of attentātus

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative attemptātus attemptāta attemptātum attemptātī attemptātae attemptāta
Genitive attemptātī attemptātae attemptātī attemptātōrum attemptātārum attemptātōrum
Dative attemptātō attemptātae attemptātō attemptātīs attemptātīs attemptātīs
Accusative attemptātum attemptātam attemptātum attemptātōs attemptātās attemptāta
Ablative attemptātō attemptātā attemptātō attemptātīs attemptātīs attemptātīs
Vocative attemptāte attemptāta attemptātum attemptātī attemptātae attemptāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.