assignatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of assignō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | assignātus | assignāta | assignātum | assignātī | assignātae | assignāta | |
Genitive | assignātī | assignātae | assignātī | assignātōrum | assignātārum | assignātōrum | |
Dative | assignātō | assignātō | assignātīs | ||||
Accusative | assignātum | assignātam | assignātum | assignātōs | assignātās | assignāta | |
Ablative | assignātō | assignātā | assignātō | assignātīs | |||
Vocative | assignāte | assignāta | assignātum | assignātī | assignātae | assignāta |
References
- assignatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.