assignaturus

Latin

Etymology

Future active participle of assignō.

Participle

assīgnātūrus (feminine assīgnātūra, neuter assīgnātūrum); first/second-declension participle

  1. about to assign

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative assīgnātūrus assīgnātūra assīgnātūrum assīgnātūrī assīgnātūrae assīgnātūra
Genitive assīgnātūrī assīgnātūrae assīgnātūrī assīgnātūrōrum assīgnātūrārum assīgnātūrōrum
Dative assīgnātūrō assīgnātūrō assīgnātūrīs
Accusative assīgnātūrum assīgnātūram assīgnātūrum assīgnātūrōs assīgnātūrās assīgnātūra
Ablative assīgnātūrō assīgnātūrā assīgnātūrō assīgnātūrīs
Vocative assīgnātūre assīgnātūra assīgnātūrum assīgnātūrī assīgnātūrae assīgnātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.