assecuturus

Latin

Etymology

Future active participle of assequōr.

Participle

assecūtūrus m (feminine assecūtūra, neuter assecūtūrum); first/second declension

  1. about to pursue, overtake, procure

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative assecūtūrus assecūtūra assecūtūrum assecūtūrī assecūtūrae assecūtūra
Genitive assecūtūrī assecūtūrae assecūtūrī assecūtūrōrum assecūtūrārum assecūtūrōrum
Dative assecūtūrō assecūtūrae assecūtūrō assecūtūrīs assecūtūrīs assecūtūrīs
Accusative assecūtūrum assecūtūram assecūtūrum assecūtūrōs assecūtūrās assecūtūra
Ablative assecūtūrō assecūtūrā assecūtūrō assecūtūrīs assecūtūrīs assecūtūrīs
Vocative assecūtūre assecūtūra assecūtūrum assecūtūrī assecūtūrae assecūtūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.